ویپاسانا راه وارستگی

وقتی عضوی از بدنتان را زخم میکنید یا حرکت میدهید، فکر میکنید  : همان اندامی که قبلا وجود داشت الان دارد حرکت میکند. همان من ی که قبلا بودم ، الان این اندام را به حرکت درآورد. بعد از حرکت دادن اندام ، دوباره فکر میکنید : این اندام ها و این من همیشه وجود دارد. زمانی که مردم در حال دیدن چیزی هستند، در مورد خودشان ئ آن چیزچنین فکر میکنند : چیزی که ماندگار است قبلا بوده است ، الان هست  و می رود که در آینده هم باشد، چیزی که همیشه وجود دارد.وقتی فرد فکر یا تصور میکند ، این گونه فرض میکند : خودی که قبلا وجود داشته الان دارد فکر میکند. به این شکل او خودش را به عنوان شخص یا موجودی ماندگار فرض میکند..در واقع چنین چیزی نیست . چیزی تمام طول زندگی را زندگی نمیکند. فقط ذهن و جسم است که در فرآیند جانشینی پی در پی می آید و محو میشود. شما این ذهن و جسم ناماندگار را به عنوان یک شخص در نظر میگیرید و به آن می چسبید. ما مراقبه میکنیم تا از وابستگی ها به چیزها با دیدگاه اشتباه جلوگیری کنیم .